لثه یکی از مهمترین بافت های ناحیه دهان می باشد، وجود این بافت به قدری مهم و حیاتی است که در صورت بروز بیماری در آن، حیات کلی دندانهای آن ناحیه به خطر می افتد به نحوی که حتی دندانهای کاملا سالم و فاقد هر گونه پوسیدگی، در معرض لقی و حتی کشیده شدن قرار میگیرد. متخصصین رشته جراحی لثه وظیفه مداوای این بافت مهم را دارند.
از جراحی لثه برای چه اهدافی می‌توان بهره برد؟
- رشد بافت ها و استخوان های آسیب دیده
- جلوگیری از از دست دادن دندان
- کاهش فاصله بین دندان ها، که با نام مثلث سیاه شناخته می شود و از نظر زیبایی نیاز به اصلاح دارد.
- تغییر شکل استخوان فک برای کاهش رشد باکتری ها در آن و افزایش سلامت استخوان
- حذف باکتری ها و عفونت ها
- در برخی موارد علت انجام جراحی لثه، زیباسازی آن می باشد.
اگر می‌خواهید با انواع اعمال جراحی لثه آشنا شوید، ما انواع عمل جراحی لثه را در این صفحه برای شما گردآوری نموده ایم:
عمل کانتورینگ لثه
کانتورینگ لثه یا (Gum Contouring) که نوعی عمل جراحی زیبایی لثه است، تحت عنوان لیفت لثه یا (gum lift) نیز شناخته می‌شود. این پروسه صرفاً یک عمل جراحی زیبایی است و برای افرادی انجام داده می‌شود که لثه سالمی دارند، اما، از ظاهر و اندازه لثه‌های خود رضایت ندارند. طی این عمل، جراح یا متخصص لثه با کمک چاقوی جراحی یا با استفاده از لیزر، شکل لثه‌ها را تغییر می‌دهد تا طول دندان‌ها بلندتر و میزانی از دندان که به هنگام لبخند دیده می‌شود، بیشتر باشد و خط لثه نیز یکدست و هماهنگ شود. بسیاری از افراد عمل جراحی لیفت لثه را به عنوان یکی از فرآیند‌های اصلاح طرح لبخند خود انجام می‌دهند و نتایج قابل توجهی نیز دریافت می‌کنند.
عمل جراحی افزایش طول تاج دندان (Crown Lengthening)
این عمل برای افرادی تدارک دیده می‌شود که قصد انجام پروسه‌های ترمیمی و زیبایی دندان را دارند. برای مثال از این روش برای کسانی که قصد دارند روکش دندان یا لمینت دندان داشته باشند، اما طول دندان و سطوح دندان برای قرارگیری روکش یا لمینت کافی نیست و کوتاه است استفاده می‌شود. متخصص ترمیمی و زیبایی دندان، برای اینکه بتواند روکش را به درستی نصب کند، مشابه عمل جراحی زیبایی لثه کاننتورینگ، با کمک لیزر یا چاقوی جراحی مقداری از بافت لثه را برش داده و برمی‌دارد تا طول تاج دندان افزایش یابد و آماده روکش شدن شود. انجام عمل افزایش طول تاج دندان به ماندگاری روکش دندان و ونیرهای دندانی برای مدتی طولانی و همچنین بهبود بهداشت دهان و دندان کمک زیادی می‌کند.
عمل جراحی فرنکتومی (Frenectomy)
فرنوم لب، بافتی است که در همه انسان‌ها وجود دارد. این زائده درست در خط وسط زیر لب فوقانی قرار دارد. و بخش داخلی لب را به بافت لثه متصل می‌کند. در حالت عادی، این زائده کوچک است و با بالا زدن لب بالا، قابل مشاهده است. در برخی افراد ممکن است سایز این زائده زیاد باشد. به طوری که مشکلاتی مانند فاصله بین دو دندان پیش (جلویی) در فک بالا را به وجود می‌آورد. برای اینکه متخصصان دندانپزشکی (مانند متخصص ارتودنسی یا متخصص ترمیمی و زیبایی دندان) بتوانند این فاصله بین دندان ها را از بین ببرند، ابتدا باید فرنوم برداشته شود. به عمل برداشته شدن این زائده فرنکتومی گفته می‌شود که نوعی عمل جراحی لثه است.
کاهش عمق پاکِت پریودنتال (Pocket Reduction)
عمل جراحی کاهش عمق پاکت پریودنتال، یک روش درمانی برای درمان بیماری‌های پیشرفته لثه مانند پریودنتیت است. زمانی که لثه بیمار به روش‌های ابتدایی‌تری مانند جرم گیری دندان یا روت پلنینگ پاسخ ندهد، جراح لثه این روش را برای حذف نواحی بیمار تدارک می‌بیند.
طی این عمل جراحی، بعد از برداشته شدن پلاک و جرم از روی دندان‌ها در محاذات خط لثه و زیر آن، جراح یک برش در ساختار لثه ایجاد می‌کند تا بتواند به ساختارهای زیرین دست پیدا کند و هرگونه عفونت موجود را شناسایی کرده و از بین ببرد. جراح ممکن است بافت لثه آلوده را بردارد و در بعضی موارد اقداماتی جهت بهبود آسیب وارد شده به بافت استخوانی انجام دهد. در نهایت بافت برش خورده به محل خود برگردانده شده و به منظور ثبات آن، کاهش خونریزی و بهبود ترمیم، بخیه می‌شود.
پیوند استخوان (Bone grafting)
اگر بیماری لثه به استخوان اطراف ریشه دندان آسیب زده باشد و حتی باعث از بین رفتن آن شده باشد، ممکن است متخصص جراح لثه مجبور شود استخوان آسیب دیده را با روش پیوند استخوان جایگزین کند. برای پیوند استخوان می‌توان از استخوان اهدایی از بدن خود شخص یا از شخص دیگری استفاده کرد. پیوند استخوان برای حفظ بقای دندان لازم است و می‌تواند به ماندگاری طولانی‌تر دندان کمک کند.
بازسازی بافت لثه (Guided tissue regeneration)
زمانی که بیماری لثه به بافت لثه و حتی استخوان آسیب زده باشد می‌توان با روش‌هایی به بهبود این بافت ها کمک کرد. جراحان ممکن است از قطعات خاص و کوچکی برای تحریک بازسازی لثه و استخوان کمک بگیرند. این قطعات بین استخوان و لثه قرار می‌گیرند و به مرور زمان با تحریک استخوان سازی و تولید سلول‌های بافت لثه به ترمیم و بازسازی آن کمک می‌کنند.